تماس چشمی با مخاطب در هنگام ارتباط

یکی از مهمترین عواملی که می بایست در هنگام ارتباط با دیگران آن را رعایت کنید این است که ارتباط چشمی مناسب برقرار نمایید.

این یکی از مراتب زبان بدن شماست که بتوانید به درستی ارتباط چشمی برقرار کنید.

زمانی که شما نتوانید این کار را انجام بدهید طرف مقابل شما دو نوع فکر می تواند در مورد شما بکند.

اول آنکه شما شخصی بی اعتماد به نفس و ضعیف هستید که در زمان صحبت کردن نمی توانید به چشم های او نگاه کنید از همین جهت سعی می کند که در صحبت بر شما سلطه پیدا کند و اگر سود و منفعتی در صحبت کردن باشد شما با انجام ندادن این مورد تقریبا 75 درصد بُرد خود را از دست می دهید.

مورد دوم که از مورد اول بسیار بد تر است این است که شخص مقابل شما فکر می کند که دارید به او دروغ می گویید.

به همین دلیل است که زمانی که شخصی صحبت های طرف مقابل خود را باور نمی کند می گوید که به چشم های من نگاه کن و به من بگو چرا که در هنگامی که به او نگاه می کند از لرزش چشم های او می توان یافت که آن شخص دارد دروغ می گوید.

ولی ممکن است کاملا حرف شما راست و درست باشد اما با رعایت نکردن تماس چشمی این موضوع نیز برای شما ممکن است رخ بدهد.

منظور هم این نیست که خیره بشوید بلکه سعی کنید به طور کاملا طبیعی و جوری که طرف احساس کند که مجذوب سخنان او شده اید به او نگاه کنید.

شیوه ی صیحیح برقرار کردن تماس چشمی نیز در مقالات بعدی توضیح داده خواهد شد.

این مورد را حتی شما می توانید در دیگران مشاهده کنید.

تنها راهی که می توان فهمید که شخص مقابل شما دارد به صحبت های شما گوش می دهد یا نه این است که ببینید که با شما ارتباط چشمی برقرار می کند یا نه و اگر اینطور نبود ، یعنی آنکه آن شخص اصلاً گوش نمی دهد که شما چه دارید می گویید.

همین لحظه همین مورد را تجسم کنید که دارید با کسی صحبت می کنید واو به شما نگاه نمی کند ویا تماس چشمی با شما نمی گیرد!

می بینید که چقدر احساستان بد شده است!

پس خود را به جای طرف مقابل خود بگذارید ، حالا به هر دلیلی که می خواهید ارتباط چشمی برقرار نکنید یا خجالت می کشید یا می ترسید یا هر دلیل دیگری او دقیقا همان چیزی را تجربه خواهد کرد که شما چند لحظه ی پیش زمانی که این را تجسم کردید تجربه نمودید.

با من همراه باشید در مقالات بعدی در مورد شیوه صحیح ارتباط چشمی با شما صحبت کنم.